дәүләт

сущ.

1) госуда́рство, держа́ва; импе́рия || госуда́рственный; держа́вный, импе́рский

дәүләт башлыгы — глава́ госуда́рства

дәүләт белән җитәкчелек итү — управля́ть госуда́рством

дәүләт иминлеге органнары — о́рганы госуда́рственной безопа́сности

дәүләт эшлеклеләре — госуда́рственные де́ятели

дәүләт теле — госуда́рственный язы́к

дәүләт хөкемдары — держа́вный влады́ка

2) бога́тство, состоя́ние, добро́

дәүләттән мәхрүм калу — лиши́ться бога́тства (состоя́ния)

дәүләт җыю — нажива́ть добро́; копи́ть бога́тство

•

- дәүләт департаменты

- дәүләт имтиханнары
- дәүләт секретаре
- дәүләт хокукы
- дәүләткә каршы
- дәүләттән аеру